Αποκάλυψη της Ιστορίας και της Σημασίας των Ανακτόρων

Ανακτορών (πληθυντικός: ανάκτορα) είναι ελληνική λέξη που αναφέρεται σε έναν τύπο στεγασμένου διαδρόμου ή κιονοστοιχίας. Χρησιμοποιούνταν συνήθως στην αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, ιδιαίτερα σε δημόσια κτίρια όπως ναούς, βασιλικές και αγορές.

Η λέξη «ανάκτωρον» προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «άνα» (που σημαίνει «πάνω» ή «πάνω») και «κτέριον». " (που σημαίνει "δικαστήριο"). Ένα ανάκτορον χτιζόταν συνήθως πάνω από αυλή ή υπαίθριο χώρο και στηριζόταν σε κίονες ή καμάρες. Παρείχε ένα καλυμμένο διάδρομο για τους ανθρώπους να μετακινούνται μέσα από το κτίριο και επίσης χρησίμευε ως χώρος κοινωνικοποίησης, επιχειρηματικής δραστηριότητας ή διοργάνωσης δημόσιων εκδηλώσεων. όπως στεγασμένοι διάδρομοι πεζών ή τοξωτά περάσματα. Μερικές φορές χρησιμοποιείται επίσης μεταφορικά για να αναφερθεί σε κάθε κλειστό χώρο που παρέχει προστασία από τα στοιχεία ή χρησιμεύει ως καταφύγιο.