Η εξέλιξη του ζητιάνου και η υποτιμητική χρήση του

Begar (επίσης συλλαβίζεται ζητιάνος) είναι ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε ιστορικά για να περιγράψει την κατάσταση του ζητιάνου ή του αλήτη, συχνά σε κατάσταση ακραίας φτώχειας. Μπορεί επίσης να αναφέρεται στην πράξη της επαιτείας ή της επίκλησης ελεημοσύνης.

Σε ορισμένα περιβάλλοντα, ο όρος «ζήτης» έχει χρησιμοποιηθεί ως υποτιμητικός όρος για κάποιον που εκλαμβάνεται ως τεμπέλης ή χωρίς μετακίνηση, αλλά αυτή η χρήση γενικά θεωρείται προσβλητική και ασέβεια.

Είναι Αξίζει να σημειωθεί ότι η έννοια της επαιτείας έχει εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου και πολλές χώρες έχουν εφαρμόσει πολιτικές και προγράμματα με στόχο τη μείωση της φτώχειας και τη βελτίωση της ζωής όσων έχουν ανάγκη. Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος «επαίτης» χρησιμοποιείται συχνά πιο μεταφορικά για να περιγράψει κάποιον που δυσκολεύεται οικονομικά ή συναισθηματικά, παρά ως άμεση αναφορά σε ένα άτομο που ζει στους δρόμους.