Κατανόηση της Ιστορικής Σημασίας του Στρατηγού στην Αρχαία Ελλάδα και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία

Στρατηγός (ελληνικά: στρατηγός, πληθυντικός: στρατηγοί, στρατηγοί) είναι ελληνική λέξη που σημαίνει «στρατηγός» ή «διοικητής». Έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορα πλαίσια κατά τη διάρκεια της ιστορίας, συμπεριλαμβανομένης της αρχαίας Ελλάδας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Στην αρχαία Ελλάδα, ο στρατηγός ήταν ένας υψηλόβαθμος στρατιωτικός που διοικούσε έναν στρατό ή έναν στόλο. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε επίσης για να αναφερθεί στον διοικητή μιας πόλης ή μιας περιοχής. Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ο στρατηγός ήταν κυβερνήτης ή στρατιωτικός διοικητής μιας επαρχίας ή μιας θεματικής διαίρεσης.

Η λέξη «στρατηγός» προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «στρατηγία» (στρατηγία), που σημαίνει «πόλεμος» και «αγω» ( ἀγω), που σημαίνει «οδηγώ». Ο όρος έχει δανειστεί σε άλλες γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων των λατινικών και των αγγλικών, όπου χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε υψηλόβαθμους στρατιωτικούς ή διοικητές.

Στη σύγχρονη εποχή, ο όρος «στρατηγός» χρησιμοποιείται συχνά με μια πιο αφηρημένη έννοια άτομο που έχει στρατηγικό όραμα και ηγετικές ικανότητες, παρά μια συγκεκριμένη στρατιωτική ή πολιτική θέση.