Κατανόηση των Προσφορών: Τύποι, Παραδείγματα και Αντιπαραθέσεις

Υπερφόρος είναι ο φόρος που επιβάλλεται επιπλέον του τακτικού φορολογικού συντελεστή. Είναι ένα είδος συμπληρωματικού φόρου που επιβάλλεται σε ορισμένα εισοδήματα ή συναλλαγές για τη συγκέντρωση πρόσθετων εσόδων για συγκεκριμένους σκοπούς. Οι πρόσθετοι φόροι χρησιμοποιούνται συχνά για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων κυβερνητικών προγραμμάτων ή έργων και μπορεί να είναι είτε σταθεροί είτε προοδευτικοί, ανάλογα με τη φορολογική πολιτική της δικαιοδοσίας που τους επιβάλλει. εφαρμόζεται σε μια ποικιλία πηγών εισοδήματος, όπως μισθοί, κέρδη, μερίσματα ή κέρδη κεφαλαίου. Μερικά κοινά παραδείγματα πρόσθετων φόρων περιλαμβάνουν:

1. Φόροι μισθοδοσίας: Πρόκειται για υπερφόρους που επιβάλλονται σε εργοδότες και εργαζομένους για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων κοινωνικής ασφάλισης και άλλων παροχών.
2. Φόροι ακίνητης περιουσίας: Πρόκειται για πρόσθετους φόρους που επιβάλλονται στους ιδιοκτήτες ακινήτων για τη χρηματοδότηση υπηρεσιών τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως σχολεία, αστυνομία και πυροσβεστικές υπηρεσίες.
3. Φόροι επί των πωλήσεων: Πρόκειται για πρόσθετους φόρους που επιβάλλονται στην πώληση ορισμένων αγαθών και υπηρεσιών, όπως είδη πολυτελείας ή προϊόντα αμαρτίας όπως τσιγάρα και αλκοόλ.
4. Φόροι κεφαλαιουχικών κερδών: Πρόκειται για υπερφόρους που επιβάλλονται στα κέρδη από την πώληση περιουσιακών στοιχείων, όπως μετοχές, ομόλογα ή ακίνητα.
5. Φόροι ακίνητης περιουσίας και κληρονομιάς: Πρόκειται για πρόσθετους φόρους που επιβάλλονται σε κληρονομιές και περιουσίες για τη χρηματοδότηση κυβερνητικών προγραμμάτων και υπηρεσιών.

Οι πρόσθετοι φόροι μπορεί να είναι αμφιλεγόμενοι, καθώς μπορούν να θεωρηθούν ως πρόσθετη επιβάρυνση για τους φορολογούμενους και μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένο κόστος για επιχειρήσεις και ιδιώτες. Ωστόσο, μπορούν επίσης να αποτελέσουν πολύτιμο εργαλείο για τις κυβερνήσεις για τη συγκέντρωση εσόδων για συγκεκριμένους σκοπούς και την αντιμετώπιση κοινωνικών και οικονομικών ζητημάτων.