Κατανόηση Υποπροτάσεων στη Γραμματική

Μια δευτερεύουσα πρόταση είναι μια ρήτρα που είναι ενσωματωμένη σε μια άλλη ρήτρα. Με άλλα λόγια, μια υποπαράγραφος είναι μια μικρότερη ρήτρα που αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης ρήτρας. Οι δευτερεύουσες προτάσεις χρησιμοποιούνται συχνά για την παροχή πρόσθετων πληροφοριών ή για την αποσαφήνιση της έννοιας της κύριας πρότασης.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα υποπροτάσεων:

1. Αφού τελειώσω την εργασία μου, θα πάω στο πάρκο (η υποπαράγραφος "Θα πάω στο πάρκο" είναι ενσωματωμένη στην κύρια πρόταση "Αφού τελειώσω την εργασία μου").
2. Αγόρασε ένα καινούργιο φόρεμα επειδή ήθελε να φαίνεται ωραία για το πάρτι (η υποπαράγραφος "ήθελε να φανεί ωραία για το πάρτι" είναι ενσωματωμένη στην κύρια πρόταση "Αγόρασε ένα νέο φόρεμα").
3. Η εταιρεία θα προσφέρει έκπτωση εάν αγοράσετε περισσότερα από ένα προϊόντα (η υποπαράγραφος "εάν αγοράσετε περισσότερα από ένα προϊόντα" είναι ενσωματωμένη στην κύρια ρήτρα "Η εταιρεία θα προσφέρει έκπτωση").

Οι δευτερεύουσες ρήτρες μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο τύπους: ανεξάρτητες και εξαρτώμενος. Μια ανεξάρτητη υποπρόταση είναι μια υποπρόταση που μπορεί να είναι μόνη της ως πλήρης πρόταση, ενώ μια εξαρτημένη υποπρόταση είναι μια υποπρόταση που δεν μπορεί να σταθεί μόνη της ως πλήρης πρόταση.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ανεξάρτητων και εξαρτημένων υποπροτάσεων:

1. Ανεξάρτητη υποπαράγραφος: Θα πάω σινεμά αν δεν βρέχει (η υποπαράγραφος "αν δεν βρέχει" μπορεί να σταθεί μόνη της ως πλήρης πρόταση).
2. Εξαρτημένη υποπαράγραφος: Θα πάω στον κινηματογράφο αν θέλετε να έρθετε μαζί μου (η υποπαράγραφος "αν θέλετε να έρθετε μαζί μου" εξαρτάται από την κύρια πρόταση "Θα πάω σινεμά").