Anabiose: de slapende toestand die organismen helpt ongunstige omstandigheden te overleven

Anabiose (van het Griekse anabiose, 'leven zonder leven') is een toestand van rust of schijndood waarin sommige organismen terecht kunnen komen om ongunstige omstandigheden zoals droogte, extreme temperaturen of een gebrek aan voedingsstoffen te overleven. Gedurende deze tijd vertragen de metabolische processen van het organisme tot een minimum, waardoor het energie en water kan besparen. Anabiose is niet hetzelfde als winterslaap, wat een specifiek soort rustperiode is waar sommige dieren tijdens de winter in verblijven om energie te besparen. Anabiose kan voorkomen bij een verscheidenheid aan organismen, waaronder planten, schimmels en sommige ongewervelde dieren zoals insecten en schaaldieren. Sommige soorten woestijnplanten kunnen bijvoorbeeld jarenlang overleven in een staat van anabiose, wachtend op regenval om ze weer tot leven te wekken. Op dezelfde manier kunnen sommige soorten schimmels lange tijd in de bodem inactief blijven, om vervolgens te ontkiemen en te groeien als de omstandigheden gunstig zijn. Insecten zoals de meelwormkever kunnen in een staat van anabiose terechtkomen om extreme temperaturen of gebrek aan voedsel te overleven. Over het geheel genomen is anabiose een adaptieve strategie die organismen in staat stelt ruwe omgevingen en ongunstige omstandigheden te overleven, en het is een belangrijk onderdeel van hun levenscyclus en ecologie .