Beyliks van het middeleeuwse Anatolië en de Kaukasus: kleine staten met grote impact

Beylik (ook wel gespeld als beylic of beyliq) is een term die in de Turkse geschiedenis en politiek wordt gebruikt om te verwijzen naar een vorstendom of een kleine staat die wordt geregeerd door een bey (wat 'hoofdman' of 'leider' betekent in het Turks). waren kleine gebieden die werden geregeerd door lokale leiders die trouw verschuldigd waren aan de Seltsjoekse of Ottomaanse sultans. Deze beyliks waren vaak gevestigd in Anatolië en de regio van de Kaukasus, en speelden in die tijd een belangrijke rol in de politieke en militaire geschiedenis van de regio. Beyliks werden doorgaans gesticht door leden van de adel of militaire leiders die macht en invloed hadden verworven door hun dienst aan de sultans. Deze heersers stonden bekend als beys, en ze hadden vaak hun eigen legers en administratieve structuren. Enkele opmerkelijke voorbeelden van beyliks zijn de Beylik van Karaman, die werd opgericht in de 13e eeuw en duurde tot de 15e eeuw, en de Beylik van Dulkadir, die werd opgericht in de 14e eeuw en duurde tot de 16e eeuw. Tegenwoordig wordt de term ‘beylik’ in Turkije nog steeds gebruikt om te verwijzen naar een kleine staat of vorstendom, en wordt hij vaak metaforisch gebruikt om een politieke entiteit te beschrijven die autonoom of semi-autonoom is. -autonoom binnen een grotere staat of imperium.