De angstaanjagende Lamias uit de Griekse mythologie

Lamias (Grieks: λαμίας, meervoud: λαμιάδες) is een term die in de Griekse mythologie wordt gebruikt om te verwijzen naar bepaalde soorten vrouwelijke demonen of monsters. Het woord is afgeleid van het Griekse woord "lamia", wat "geest" of "spook" betekent. In de mythologie werden lamia's vaak afgebeeld als mooie vrouwen vanaf de nek omhoog, maar ze hadden de lichamen van slangen of andere dieren. Er werd gezegd dat ze van vorm konden veranderen en verschillende vormen konden aannemen, waaronder die van een jonge vrouw, een oud vrouwtje of een wezen met het lichaam van een slang en de kop van een vogel. Men geloofde dat Lamias de geesten van vrouwen die tijdens de bevalling of als gevolg van onbeantwoorde liefde waren gestorven. Er werd gezegd dat ze op bepaalde locaties rondspookten, zoals kruispunten, begraafplaatsen en watermassa's, en er werd gevreesd vanwege hun vermogen om spreuken uit te spreken en de levenden schade te berokkenen. In sommige mythen werden lamia's geassocieerd met de godin Hecate, die vaak werd afgebeeld als een krachtige tovenares en beschermer van heksen. Lamias werden soms ook geassocieerd met de onderwereld en het rijk van de doden, en men geloofde dat ze de macht hadden om zielen naar het hiernamaals te leiden. Over het algemeen werden lamias in de Griekse mythologie gezien als kwaadaardige wezens, die in staat waren schade toe te brengen aan de levenden en dood gelijk. Ze werden vaak afgebeeld als monsterlijke wezens met het vermogen om van vorm te veranderen en spreuken uit te spreken, en werden gevreesd vanwege hun macht en invloed.