De betekenis van de Hyrcani in de Joodse geschiedenis

Hyrcan (Hircanus) was een Joodse priester en leider die in de 2e eeuw voor Christus leefde. Hij was een lid van de Hasmonese dynastie, die over Judea regeerde na de Makkabeeënopstand. Hyrcan I werd door zijn vader, Simon Maccabaeus, tot hogepriester aangesteld en hij vervulde die functie van 135 tot 104 vGT. Tijdens zijn bewind versterkte hij de joodse religie en voerde hij een aantal religieuze hervormingen door. Hij breidde ook de grenzen van Judea uit en veroverde verschillende aangrenzende gebieden. Hyrcan II was de zoon van Hyrcan I en diende als hogepriester van 104 tot 96 vGT. Hij stond bekend om zijn politieke en militaire prestaties, en hij speelde een sleutelrol in de expansie van Judea gedurende deze periode. Over het geheel genomen waren de Hyrcani belangrijke figuren in de Joodse geschiedenis en speelden ze een belangrijke rol bij het vormgeven van het religieuze en politieke landschap van Judea tijdens de 2e eeuw voor Christus.