De geschiedenis en betekenis van Cockleboats in Engeland en Wales

Een kokkelboot is een kleine boot met platte bodem die van oudsher werd gebruikt in de estuaria en kustwateren van Engeland en Wales. Het was meestal gemaakt van hout of metaal en had een vierkante of ronde romp met een vlakke bodem en rechte zijkanten. De boot werd voortbewogen met behulp van roeispanen of een klein zeil. Kokkelboten waren oorspronkelijk ontworpen voor het vissen, vooral op kokkels, kleine schelpdieren die in ondiep water leven. Ze werden echter ook voor andere doeleinden gebruikt, zoals transport en handel. De boten werden vaak geroeid of gevaren door individuele personen of kleine groepen mensen, en ze waren zeer geschikt voor het navigeren door de ondiepe wateren en smalle kanalen van estuaria en kustgebieden. Tegenwoordig worden kokkelboten in sommige delen van Groot-Brittannië nog steeds gebruikt om te vissen en recreatieve doeleinden, maar ze zijn grotendeels vervangen door modernere boten en uitrusting. Veel traditionele kokkelbootbouwers en vissers blijven deze historische schepen echter onderhouden en restaureren als een manier om hun culturele erfgoed en traditie te behouden.