De glinsterende schoonheid van Anaglypta-behang

Anaglypta is een soort behang dat eind 19e en begin 20e eeuw populair was. Het is gemaakt van een laag papier of stof bedekt met een reflecterend materiaal, zoals metalen bladeren of glaskralen, waardoor het een glinsterend of iriserend effect krijgt. Het woord 'anaglypta' komt van de Griekse woorden 'ana', wat 'opnieuw' betekent, en 'glypton', wat 'stempelen' betekent, en verwijst naar de manier waarop het patroon in een zich herhalende reeks wordt herhaald. en decoratieve ontwerpen, zoals geometrische patronen, bloemmotieven en scènes uit de mythologie of geschiedenis. Het was populair in het Victoriaanse tijdperk en werd vaak gebruikt in grote openbare ruimtes, zoals hotels, theaters en overheidsgebouwen, maar ook in privéwoningen. Een van de beroemdste voorbeelden van anaglypta is het plafond van de Grand Ballroom aan de Waldorf Astoria Hotel in New York City, met een prachtige anaglypta-muurschildering die een scène uit het oude Griekenland uitbeeldt. Andere opmerkelijke voorbeelden van anaglypta zijn te vinden in het Witte Huis, het British Museum en andere historische gebouwen over de hele wereld. Tegenwoordig wordt anaglypta niet langer commercieel geproduceerd, maar het blijft een populair verzamelobject en een bron van inspiratie voor ontwerpers en restaurateurs op zoek naar vintage elementen in hun projecten.