


Eigenzinnigheid begrijpen: definitie, voorbeelden en synoniemen
Eigenzinnigheid is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een opzettelijke en koppige weigering om te luisteren of te voldoen aan advies, verzoeken of instructies. Het kan ook een koppige en vastberaden houding beschrijven om iets te doen, zelfs als het niet aan te raden is of in iemands beste belang. Bijvoorbeeld: 'Ze was in haar tienerjaren zo eigenzinnig dat ze vaak de regels van haar ouders trotseerde en slechte beslissingen nam als een resultaat." Synoniemen voor eigenzinnigheid zijn onder meer koppigheid, koppigheid en eigenwijsheid.



