Het concept van wereldontkenning in de filosofie

Wereldontkenning is een term die in de filosofie wordt gebruikt om de verwerping te beschrijven van het idee dat er een objectieve, onafhankelijke realiteit bestaat. Het wordt vaak geassocieerd met vormen van idealisme of solipsisme, die stellen dat alleen de eigen geest of het bewustzijn van het individu bestaat of enig werkelijk bestaan heeft. In deze zin is het ontkennen van de wereld het tegenovergestelde van het bevestigen van de wereld, namelijk het geloof dat er een objectieve realiteit die onafhankelijk bestaat van onze percepties of overtuigingen erover. Wereldontkenners kunnen beweren dat het concept van een objectieve wereld een illusie of onmogelijk is, en dat het enige dat we kunnen weten onze eigen subjectieve ervaring of bewustzijn is. Wereldontkennende filosofieën zijn van invloed geweest in verschillende historische perioden en intellectuele tradities, waaronder de oude Griekse filosofie. , Duits idealisme en enkele vormen van oosters denken. Enkele opmerkelijke filosofen die in verband worden gebracht met wereldontkennende opvattingen zijn onder meer Plato, Immanuel Kant, Friedrich Nietzsche en Martin Heidegger.