Het Higgs Boson: het ontsluiten van de geheimen van de massa van het heelal

Het Higgsdeeltje is een subatomair deeltje dat in 2012 werd ontdekt in de Large Hadron Collider (LHC) op CERN. Het is het kwantum van het Higgsveld, een fundamenteel veld van het universum dat verantwoordelijk is voor het geven van massa aan elementaire deeltjes. Het Higgsdeeltje is vernoemd naar natuurkundige Peter Higgs, die samen met anderen in 1964 het bestaan ervan voorstelde als een manier om waarom sommige deeltjes massa hebben en andere niet. Het Higgs-deeltje is het enige fundamentele scalaire deeltje in het standaardmodel van de deeltjesfysica, en de ontdekking ervan bevestigde het bestaan van het Higgs-veld en voltooide het standaardmodel. Het Higgs-deeltje is een zeer zwaar deeltje, met een massa van ongeveer 125 GeV. giga-elektronvolt), of ongeveer 133 keer de massa van een proton. Het vervalt snel in andere deeltjes, en de ontdekking ervan vereiste de ontwikkeling van geavanceerde detectoren en analysetechnieken om de signatuur ervan in de botsingsexperimenten te identificeren. Het Higgsdeeltje heeft verschillende unieke eigenschappen die het anders maken dan andere subatomaire deeltjes. Het heeft bijvoorbeeld een hele grote koppeling met de top-quark, een van de zwaarst bekende fundamentele deeltjes. Het heeft ook een zeer kleine breedte, wat betekent dat het zeer snel in andere deeltjes vervalt. Over het geheel genomen was de ontdekking van het Higgs-deeltje een belangrijke mijlpaal in de geschiedenis van de natuurkunde, en het heeft nieuwe onderzoeksgebieden geopend naar de aard van het Higgs-deeltje. universum en de fundamentele krachten die het vormgeven.