Het Hinayana-boeddhisme begrijpen: de vroege vorm van het boeddhisme

Hinayana is een term die wordt gebruikt om de vroegste vorm van het boeddhisme te beschrijven, die zijn oorsprong vond in India en werd onderwezen door de historische Boeddha zelf. Het woord 'Hinayana' is afgeleid van de Sanskrietwoorden 'hina' die 'minder' of 'inferieur' betekenen, en 'yana' die 'voertuig' of 'pad' betekent. In deze context verwijst Hinayana naar het idee dat het pad naar verlichting is een beperkter of inferieur pad vergeleken met andere vormen van boeddhisme die later ontstonden, zoals Mahayana en Vajrayana. Het Hinayana-boeddhisme legt de nadruk op individuele bevrijding en richt zich op het bereiken van persoonlijke verlichting door eigen inspanningen, in plaats van te vertrouwen op externe bronnen zoals goden of goeroes. Hinayana wordt ook wel 'Theravada'-boeddhisme genoemd, wat de naam is van de boeddhistische school die ontstond in Sri Lanka en gebaseerd was op de leringen van de historische Boeddha. Het Theravada-boeddhisme wordt gekenmerkt door een sterke nadruk op monastieke discipline, meditatie en de studie van de Schrift, en het blijft vandaag de dag nog steeds een van de meest beoefende vormen van boeddhisme. Het is vermeldenswaard dat de term ‘Hinayana’ soms op een denigrerende manier wordt gebruikt. om te impliceren dat de leringen van deze school inferieur of minder alomvattend zijn dan andere vormen van boeddhisme. Dit gebruik wordt echter niet universeel aanvaard en kan worden gezien als afwijzend of respectloos tegenover de tradities en praktijken van het Hinayana-boeddhisme.