Het ontdekken van de geheimen van oude Mithraeums

Mithraeum (meervoud: mithraea) is de term die wordt gebruikt om de tempels of heiligdommen te beschrijven die zijn gewijd aan de aanbidding van Mithras, een mysterieuze en machtige godheid in de oude Romeinse religie. Deze structuren bevonden zich doorgaans ondergronds en de ontdekking ervan heeft waardevolle inzichten opgeleverd in de overtuigingen en praktijken van het Mithraïsme. Het woord ‘mithraeum’ is afgeleid van de naam van de god Mithras, die door de Romeinen werd aanbeden als beschermer van contracten, overeenkomsten en eden. De cultus van Mithras was wijdverspreid in het hele Romeinse Rijk, en mithraea werden gevonden in veel steden, waaronder Rome, Londen, Parijs en andere grote stedelijke centra. Mithraeums werden vaak onder de grond gebouwd, mogelijk om het onderwereldrijk van de god of om een geheime en exclusieve ruimte voor ingewijden te bieden. Deze constructies varieerden in grootte en ontwerp, maar hadden doorgaans een middenschip met banken of stoelen, omgeven door kleinere kamers of nissen. Sommige mithraea bevatten ook altaren, beelden van Mithras en andere religieuze artefacten. De ontdekking van mithraeums heeft licht geworpen op de overtuigingen en praktijken van het Mithraïsme, een mysterieuze en geheimzinnige religie die populair was onder Romeinse soldaten, kooplieden en andere leden van maatschappij. Hoewel er nog veel onbekend is over deze oude cultus, heeft de studie van mithraeums geleerden geholpen enkele aspecten van de rituelen, symboliek en mythologie ervan te reconstrueren.