Inzicht in de gewoonte van nazireeërs in het jodendom

Nazireeër (Hebreeuws: נזירית, Nazirut) is een Joods gebruik waarbij iemand zich gedurende een bepaalde periode onthoudt van bepaalde activiteiten en middelen. Het woord ‘nazireeër’ komt van het Hebreeuwse woord ‘nazir’, wat ‘afscheiden’ betekent. 30 dagen of 7 dagen. Gedurende deze tijd onthielden ze zich van wijn, druiven en alle producten gemaakt van druiven, knipten ze hun haar en vermeden ze contact met dode lichamen. De praktijk van nazireeërs werd in de Bijbel genoemd, specifiek in Numeri 6:1-21 , waar het wordt beschreven als een gelofte die iemand kan afleggen om zich aan God te wijden. De nazireeërgelofte werd als een serieuze verplichting beschouwd, en van degenen die deze aflegden werd verwacht dat zij zich tijdens de duur van de gelofte aan strikte regels zouden houden. Tegenwoordig is de praktijk van de nazireeër niet zo gebruikelijk als in de oudheid, maar sommige Joodse gemeenschappen houden zich er nog steeds aan de gewoonte. In moderne tijden wordt de gelofte van Nazireeër door zowel mannen als vrouwen afgelegd, en de periode gedurende welke de gelofte wordt nageleefd kan variëren afhankelijk van de bedoelingen en omstandigheden van het individu.