Phreatofyten begrijpen: planten die gedijen in natte omgevingen

Phreatophyte (van de Griekse woorden "phrear" wat "graven" betekent en "phyton" wat "plant" betekent) is een soort plant die groeit in wetlands of gebieden met een hoge grondwaterstand. Deze planten zijn aangepast om te overleven in omgevingen met constant verzadigde grond, zoals moerassen, moerassen en uiterwaarden. Phreatofyten worden vaak aangetroffen in gebieden met slechte drainage, waar de grondwaterspiegel dicht bij het oppervlak ligt en de grond voortdurend onder water staat. Ze hebben een reeks aanpassingen ontwikkeld om met deze omstandigheden om te gaan, zoals diepe wortels om toegang te krijgen tot water en voedingsstoffen dieper in de grond, en gespecialiseerde bladeren of stengels die hen helpen water te absorberen en op te slaan. Voorbeelden van freatofyten zijn lisdodde, lisdodde, en waterlelies, die veel voorkomen in wetlands en vijvers. Andere voorbeelden zijn bepaalde soorten zegge, biezen en Carex (een soort grasachtige plant). Deze planten spelen een belangrijke ecologische rol in hun leefgebied, bieden voedsel en onderdak aan wilde dieren, helpen de bodem te stabiliseren en erosie te voorkomen.