Stotteren begrijpen: soorten, oorzaken en behandelingsopties
Een stotteraar is iemand die stottert, wat betekent dat hij moeite heeft om vloeiend te spreken en klanken, lettergrepen of woorden kan herhalen of verlengen. Stotteren kan een bron zijn van aanzienlijk leed en invaliditeit voor degenen die er last van hebben. Er zijn verschillende soorten stotteren, waaronder: 1. Ontwikkelingsstotteren: Dit soort stotteren komt vaak voor bij kinderen als ze leren praten en is meestal ontgroeid tegen de tijd dat ze volwassen zijn. Neurologisch stotteren: Dit soort stotteren wordt veroorzaakt door een neurologische aandoening zoals een beroerte of hersenletsel.
3. Psychologisch stotteren: Dit soort stotteren kan worden veroorzaakt door psychologische factoren zoals angst, stress of trauma. Stotteren: Dit is de meest voorkomende vorm van stotteren en wordt gekenmerkt door de herhaling of verlenging van klanken, lettergrepen of woorden. Rommelen: Dit type stotteren wordt gekenmerkt door een snel en onregelmatig spraakpatroon, vaak met veel opvulwoorden (zoals 'eh' of 'like') en moeite met woordeindmedeklinkers. Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar voor stotteren, waaronder logopedie, ontspanningstechnieken en zelfhulpgroepen. Met de juiste ondersteuning en behandeling kunnen veel mensen hun stotteren onder controle houden en hun communicatieve vaardigheden verbeteren.
Ik vind dit leuk
Ik vind dit niet leuk
Een inhoudsfout melden
Gedeeld
Stotteren is een spraakstoornis die wordt gekenmerkt door de herhaling of verlenging van geluiden, lettergrepen of woorden, evenals de onderbreking of blokkering van spraak. Het kan ook gepaard gaan met het gebruik van opvulwoorden of zinsneden, zoals 'eh' of 'vind ik leuk', en het aarzelen of pauzeren van de spraak. zowel kinderen als volwassenen. Er zijn verschillende soorten stotteren, waaronder: 1. Ontwikkelingsstotteren: Dit is de meest voorkomende vorm van stotteren en begint meestal in de kindertijd. Er wordt gedacht dat het wordt veroorzaakt door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Neurogeen stotteren: Dit type stotteren wordt veroorzaakt door hersenletsel of een andere neurologische aandoening.
3. Psychogeen stotteren: Dit type stotteren wordt veroorzaakt door psychologische factoren, zoals angst of stress.
4. Stotteren met andere stoornissen: Sommige personen kunnen stotteren ervaren in combinatie met andere spraak- of taalstoornissen, zoals spraakapraxie of dysartrie. Er zijn verschillende behandelingen voor stotteren, waaronder: 1. Logopedie: Dit kan inhouden dat u samenwerkt met een logopedist om vloeiendheidstechnieken te oefenen en de communicatieve vaardigheden te verbeteren. 2. Stottermodificatietherapie: Bij dit type therapie gaat het om het leren langzamer en bewuster spreken, en het gebruik van technieken zoals een zachte start en geleidelijke vrijlating van geluiden om het stotteren te verminderen. Fluency shaping-therapie: bij dit type therapie wordt vloeiender leren spreken door technieken te gebruiken zoals gemakkelijke en soepele ademhaling, ontspannen spreken en snel herstel van fouten. Elektronische apparaten: Er zijn verschillende elektronische apparaten die personen die stotteren kunnen helpen, waaronder apparaten voor spraakuitvoer en apparaten die de spraak vertragen. Chirurgie: In sommige gevallen kan een operatie worden aanbevolen om stotteren te behandelen. Dit wordt meestal gedaan in gevallen waarin het stotteren wordt veroorzaakt door een fysieke afwijking, zoals een tumor of een beroerte. Het is belangrijk op te merken dat stotteren geen teken is van zwakte of een gebrek aan intelligentie, en het is niet iets dat individuen kunnen doen. controle. Met de juiste behandeling en ondersteuning zijn veel mensen in staat hun stotteren succesvol onder controle te houden en hun communicatieve vaardigheden te verbeteren.
Ik vind dit leuk
Ik vind dit niet leuk
Een inhoudsfout melden
Gedeeld
