


Valse meeldauw begrijpen: een gids voor de Peronosporaceae-schimmelfamilie
Peronosporaceae is een familie van schimmels waartoe ook de valse meeldauw behoort. Dit zijn plantpathogenen die ziekten veroorzaken op een breed scala aan waardplanten, waaronder veel gewassen en sierplanten. De naam "valse meeldauw" verwijst naar de witte, donzige gezwellen die verschijnen op de bladeren en stengels van geïnfecteerde planten. Deze gezwellen zijn eigenlijk de vruchtlichamen van de schimmel, die sporen produceren die de ziekte naar andere planten kunnen verspreiden. Peronosporaceae is een relatief kleine familie van schimmels, met slechts ongeveer 20 geslachten en ongeveer 300 soorten. Deze schimmels komen echter over de hele wereld voor en kunnen aanzienlijke schade aan gewassen en tuinen veroorzaken. Enkele van de meest voorkomende gastheren van valse meeldauw zijn wijnstokken, rozen en sla. Peronosporaceae zijn biotroof, wat betekent dat ze een levende waardplant nodig hebben om te groeien en zich voort te planten. De schimmel groeit in het plantenweefsel en gebruikt de voedingsstoffen van de plant voor energie en groei. Dit kan een reeks symptomen op de plant veroorzaken, waaronder vergeling of groeiachterstand, evenals de karakteristieke witte, donzige plekken. Peronosporaceae worden vaak verspreid door de beweging van geïnfecteerde planten of vervuilde grond. Ze kunnen ook worden verspreid door wind of water, waardoor ze lange afstanden kunnen afleggen en nieuwe gebieden kunnen infecteren. Als een plant eenmaal is geïnfecteerd, kan het lastig zijn de ziekte onder controle te krijgen, omdat de schimmel jarenlang in de grond kan blijven bestaan. Er zijn echter enkele culturele en chemische controles die kunnen helpen bij het beheersen van uitbraken van valse meeldauw.



