Wat is diathermaan? Definitie, voorbeelden en toepassingen

Diathermisch (van het Grieks: διαθερμανός, diatheremanos, "deelnemen aan warmte") is een term die in de context van de metallurgie en materiaalkunde wordt gebruikt om een materiaal te beschrijven dat hoge temperaturen kan weerstaan zonder significante veranderingen in zijn eigenschappen te ondergaan. In het bijzonder diathermische materialen zijn metalen die hun sterkte en integriteit behouden bij temperaturen boven het smeltpunt van de meeste metalen, doorgaans boven 1000°C (1832°F). Deze materialen worden vaak gebruikt in toepassingen bij hoge temperaturen, zoals gasturbines, hitteschilden en raketstraalpijpen, waar ze de intense hitte moeten kunnen weerstaan die door deze systemen wordt gegenereerd zonder hun structurele integriteit te verliezen. Voorbeelden van diathermische materialen zijn onder meer bepaalde vuurvaste metalen zoals wolfraam en molybdeen, maar ook keramische composieten zoals siliciumcarbide en met koolstofvezel versterkt siliciumcarbide. Deze materialen worden vaak gebruikt in combinatie met andere materialen om composietstructuren te creëren die voor verbeterde sterkte en duurzaamheid bij hoge temperaturen kunnen zorgen.