Wat is onoplettendheid? Definitie, voorbeelden en gebruik

Onoplettendheid is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar de handeling of praktijk van het verwaarlozen of negeren van iets, vooral een regel, wet of verplichting. Het kan ook verwijzen naar de staat van onzorgvuldig of onverschillig zijn tegenover iets belangrijks. Voorbeelden: 1. Het niet naleven van de veiligheidsvoorschriften door het bedrijf leidde tot verschillende ongevallen en verwondingen.
2. Haar niet-naleving van de deadline resulteerde in gemiste kansen en gederfde inkomsten.
3. De niet-naleving van de mensenrechten door de regering heeft tot wijdverbreide kritiek en protesten geleid. Onobservantie is een woord dat niet vaak in het alledaagse taalgebruik wordt gebruikt, maar het kan nuttig zijn in formele of technische contexten waar precisie en nauwkeurigheid belangrijk zijn. Het is afgeleid van de Latijnse woorden "in" (wat "niet" betekent) en "observa" (wat "observeren" betekent), en wordt sinds de 17e eeuw in het Engels gebruikt.