Zeldzame minerale sturtiet: ontdekking, eigenschappen en verzamelbaarheid

Sturtiet is een zeldzaam mineraal met de chemische formule Ca3(PO4)2. Het werd in 1850 ontdekt door de Schotse geoloog en mineraloog James Sturt, die het vond in een kalksteengroeve vlakbij zijn huis in Ayrshire, Schotland. Het mineraal is naar hem vernoemd. Sturtiet is een fosfaatmineraal dat ontstaat als gevolg van de verandering van andere mineralen, zoals apatiet of monaziet, onder hoge temperaturen en druk. Het komt meestal voor in hydrothermale aderen en pegmatieten, en wordt vaak geassocieerd met andere zeldzame mineralen zoals allaniet en brackebuschiet. Sturtiet heeft een glasachtige glans en een witte of geelachtige kleur. Het is relatief zacht, met een Mohs-hardheid van ongeveer 3,5 tot 4,5. De kristalstructuur van sturtiet is monoklien, met een gelaagde of tabelvorm. Het kan in verschillende vormen worden aangetroffen, waaronder prismatische kristallen, piramidale kristallen en radiale aggregaten. Sturtiet wordt als een zeldzaam mineraal beschouwd en is buiten gespecialiseerde mineralogische kringen niet zo bekend. Het wordt echter door verzamelaars gewaardeerd vanwege zijn unieke eigenschappen en zeldzaamheid, en het is te vinden op een paar geselecteerde locaties over de hele wereld.