Zrozumienie cierpienia w buddyzmie i chrześcijaństwie

Utrapienie odnosi się do stanu cierpienia, nieszczęścia lub przeciwności losu. Można go używać do opisania bólu fizycznego lub psychicznego, choroby, trudności finansowych, straty osobistej lub innego rodzaju trudności powodujących cierpienie emocjonalne lub psychiczne. W kontekście buddyzmu cierpienie jest często używane w odniesieniu do negatywnych emocji i przywiązań które powodują cierpienie, takie jak gniew, chciwość, złudzenia i ignorancja. Te cierpienia są postrzegane jako przeszkody na drodze do osiągnięcia oświecenia i położenia kresu cierpieniom. W Biblii cierpienie jest czasami używane do opisania prób i udręk, przed którymi mogą stanąć wierzący, ale jest również postrzegane jako szansa na duchowy wzrost i udoskonalenie. Na przykład w 2 Liście do Koryntian 12:10 Paweł pisze: „Dlatego ze względu na Chrystusa rozkoszuję się słabościami, obelgami, trudnościami, prześladowaniami, trudnościami. Gdy bowiem jestem słaby, wtedy jestem mocny. „……Zarówno w buddyzmie, jak i w chrześcijaństwie koncepcja cierpienia podkreśla wagę kultywowania takich cech, jak współczucie, cierpliwość i uważność, aby przezwyciężyć cierpienie i osiągnąć duchowy wzrost.