การทำความเข้าใจ Highfalutinism: การรับรู้ภาษาและพฤติกรรมที่เสแสร้ง
Highfalutinism เป็นคำที่ใช้อธิบายภาษาหรือพฤติกรรมที่เป็นทางการมากเกินไป เสแสร้ง หรือได้รับผลกระทบ นอกจากนี้ยังหมายถึงบุคคลที่พูดหรือกระทำในลักษณะนี้ มักใช้คำใหญ่ๆ หรือประโยคที่ซับซ้อนเพื่อสร้างความประทับใจให้ผู้อื่นด้วยความฉลาดหรือความซับซ้อน คำนี้มักใช้ในเชิงดูถูก หมายความว่าบุคคลหรือสิ่งที่ถูกบรรยายกำลังพยายามอย่างหนักเกินกว่าจะเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่ใช่ หรือแสดงออกมากเกินไปหรือมีความสำคัญในตัวเอง
ตัวอย่างของลัทธิฟาลูตินิยมสูง ได้แก่:
* การใช้คำศัพท์หรือศัพท์เฉพาะที่ซับซ้อนเกินไป อธิบายแนวความคิดง่ายๆ * พูดด้วยสำเนียงหรือน้ำเสียงที่อวดดีหรือกระทบใจ * ใช้ภาษาสละสลวยหรืออุปมาอุปไมยบทกวีเพื่อบรรยายเรื่องธรรมดา ๆ * กระทำการโอ้อวดหรือมีความสำคัญในตนเองราวกับว่าตนดีกว่าผู้อื่น * ใช้คำใหญ่ ๆ หรือศัพท์ทางเทคนิคเพื่อ ฟังดูฉลาดหรือรอบรู้มากกว่าความเป็นจริง ลัทธิฟาลูตินิยมสูงสามารถพบเห็นได้ในหลายด้านของชีวิต เช่น ในด้านวิชาการ การเมือง และวัฒนธรรม ตัวอย่างเช่น นักวิชาการอาจใช้ภาษาที่ซับซ้อนเกินไปเพื่ออธิบายผลการวิจัยของตน หรือนักการเมืองอาจใช้วาทศิลป์ที่ไพเราะเพื่อทำให้สุนทรพจน์ของตนฟังดูมีความสำคัญมากขึ้น ในวัฒนธรรม ลัทธิฟาลูตินิยมสูงสามารถเห็นได้ในลักษณะที่บางคนพูดถึงศิลปะ ดนตรี หรือวรรณกรรม โดยใช้คำศัพท์ทางเทคนิคและศัพท์เฉพาะเพื่ออธิบายแนวคิดง่ายๆ คำว่า "ไฮฟาลูติน" มาจากคำภาษาอังกฤษยุคกลาง "เฟาแต็ง" ซึ่งหมายถึง “โอ้อวด” หรือ “อวดอ้าง” ใช้ครั้งแรกในศตวรรษที่ 17 เพื่อบรรยายถึงคนที่พูดมากแต่ไม่แสดงออก เมื่อเวลาผ่านไป คำนี้ได้พัฒนาไปเพื่อรวมพฤติกรรมและรูปแบบภาษาต่างๆ ที่ถูกมองว่าเป็นการเสแสร้งหรือเป็นทางการมากเกินไป
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
