การทำความเข้าใจความสอดคล้องในภาษาศาสตร์
ความสอดคล้องเป็นคำที่ใช้ในภาษาศาสตร์เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างคำ วลี หรือประโยคตั้งแต่สองคำขึ้นไปที่มีไวยากรณ์คล้ายกันหรือเหมือนกัน มักใช้เพื่ออธิบายความคล้ายคลึงกันระหว่างสองประโยคหรือประโยคที่เชื่อมโยงกันด้วยคำเชื่อม เช่น "และ" หรือ "แต่"
ตัวอย่างเช่น ในประโยค "ฉันชอบอ่านหนังสือและชมภาพยนตร์" ทั้งสองประโยคนี้ “ฉันชอบอ่านหนังสือ” และ “ดูหนัง” มีความสอดคล้องกันเพราะทั้งสองอยู่ในรูปแบบไวยากรณ์เดียวกัน (gerunds) ในทำนองเดียวกัน ในประโยค "เขาชอบเล่นวิดีโอเกม แต่เขาเกลียดที่จะทำการบ้าน" ทั้งสองประโยค "ชอบเล่นวิดีโอเกม" และ "เกลียดที่จะทำการบ้าน" มีความสอดคล้องกันเพราะทั้งสองประโยคอยู่ในกาลเดียวกัน (ปัจจุบันง่าย ).
ความสอดคล้องเป็นแนวคิดที่สำคัญในภาษาศาสตร์เพราะช่วยสร้างความรู้สึกสมดุลและความสอดคล้องกันในภาษา เมื่อคำ วลี หรือประโยคสอดคล้องกัน ก็สามารถทำงานร่วมกันเพื่อสร้างกระแสความคิดที่สอดคล้องและเป็นตรรกะได้



