การทำความเข้าใจเหตุผลนิยม: หลักการสำคัญและบุคคลสำคัญ
เหตุผลนิยมเป็นขบวนการทางปรัชญาและทางปัญญาที่เกิดขึ้นในยุโรปในศตวรรษที่ 17 โดยเน้นย้ำถึงเหตุผลในฐานะแหล่งความรู้และความจริงเบื้องต้น และปฏิเสธอำนาจของประเพณี ศาสนา และความเชื่อที่เป็นที่ยอมรับ นักเหตุผลนิยมให้เหตุผลว่าจิตใจมนุษย์สามารถเข้าใจโลกและจักรวาลด้วยเหตุผลเพียงอย่างเดียว โดยไม่ต้องมีการเปิดเผยหรือการแทรกแซงจากพระเจ้า หลักการสำคัญของลัทธิเหตุผลนิยมได้แก่:
1 เหตุผลเป็นแหล่งความรู้หลัก: นักเหตุผลนิยมเชื่อว่าเหตุผลคืออำนาจสูงสุดในการกำหนดความจริงและความรู้ พวกเขาปฏิเสธแนวคิดที่ว่าความรู้สามารถได้รับผ่านศรัทธาหรือการเปิดเผยเพียงอย่างเดียว
2 ปัจเจกนิยม: นักเหตุผลนิยมเน้นถึงความสำคัญของความเป็นอิสระส่วนบุคคลและการตัดสินใจด้วยตนเอง พวกเขาโต้แย้งว่าบุคคลควรมีอิสระในการตัดสินใจและตัวเลือกของตนเองโดยอิงจากเหตุผลและการตัดสินของตนเอง ความกังขา: นักเหตุผลนิยมมักจะไม่เชื่อในความเชื่อและความเชื่อที่เป็นที่ยอมรับ พวกเขาตั้งคำถามถึงอำนาจของประเพณีและศาสนา และพยายามประเมินหลักฐานและการโต้แย้งอย่างมีวิจารณญาณก่อนที่จะยอมรับความเชื่อใดๆ ว่าเป็นจริง
4 ลัทธิประจักษ์นิยม: นักเหตุผลนิยมหลายคนเชื่อว่าความรู้มาจากประสบการณ์และการสังเกต พวกเขาโต้แย้งว่าประสาทสัมผัสเป็นแหล่งความรู้เบื้องต้น และความเข้าใจของเราเกี่ยวกับโลกควรอยู่บนพื้นฐานของหลักฐานเชิงประจักษ์และการสังเกต ตรรกะและเหตุผล: นักเหตุผลนิยมเน้นถึงความสำคัญของตรรกะและเหตุผลในการทำความเข้าใจโลก พวกเขาเชื่อว่าข้อโต้แย้งควรอยู่บนพื้นฐานของการใช้เหตุผลและหลักฐานเชิงตรรกะ มากกว่าในศรัทธาหรืออารมณ์ นักเหตุผลนิยมที่มีชื่อเสียงบางคน ได้แก่ เรอเน เดส์การตส์, บารุค สปิโนซา, ก็อตต์ฟรีด วิลเฮล์ม ไลบ์นิซ และอิมมานูเอล คานท์ ความคิดของพวกเขามีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งต่อปรัชญาตะวันตกและประวัติศาสตร์ทางปัญญา ซึ่งเป็นตัวกำหนดการพัฒนาความคิดและวัฒนธรรมสมัยใหม่



