การทำความเข้าใจ Hedonism: ปรัชญาแห่งความสุขและความเพลิดเพลิน
Hedonism เป็นปรัชญาที่เน้นการแสวงหาความสุขและความเพลิดเพลินเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิตมนุษย์ มีพื้นฐานมาจากแนวคิดที่ว่าความสุขเป็นเพียงความดีที่แท้จริงเท่านั้น และสินค้าอื่นๆ ทั้งหมด เช่น คุณธรรม ความรู้ และศีลธรรม ล้วนหมายถึงการบรรลุถึงความสุข ในแง่นี้ ความพอใจมักเกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตตามใจตัวเองและมากเกินไป ซึ่งแต่ละบุคคลให้ความสำคัญกับความปรารถนาและความพึงพอใจของตนเองเหนือสิ่งอื่นใด อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ว่าลัทธิสุขนิยมทุกรูปแบบจะเกี่ยวข้องกับการเกินตัวหรือการตามใจตัวเอง นัก hedonists บางคนแย้งว่าการแสวงหาความพึงพอใจสามารถสมดุลกับค่านิยมอื่นๆ ได้ เช่น เหตุผล ศีลธรรม และความรับผิดชอบต่อสังคม ลัทธิ hedonism มีอิทธิพลในสาขาต่างๆ รวมถึงจริยธรรม จิตวิทยา และปรัชญา นอกจากนี้ยังมีความเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน เช่น วัฒนธรรมต่อต้านการแสวงหาความสุขในคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970
ลักษณะสำคัญบางประการของลัทธิ hedonism ได้แก่:
1 ความสุขในฐานะเป้าหมายสูงสุด: ผู้นับถือลัทธิ Hedonists เชื่อว่าความสุขคือเป้าหมายสูงสุดของชีวิตมนุษย์ และสินค้าอื่นๆ ทั้งหมดมีหนทางในการบรรลุความสุขนั้น2 ลัทธิอัตวิสัย: พวก Hedonists โต้แย้งว่าสิ่งที่น่าพึงพอใจนั้นขึ้นอยู่กับอัตวิสัยและขึ้นอยู่กับความชอบและความปรารถนาของแต่ละบุคคล 3. การจัดลำดับความสำคัญของความปรารถนามากกว่าหน้าที่: ผู้นับถือลัทธิ Hedonists จัดลำดับความสำคัญของความปรารถนาและความพึงพอใจของตนเองเหนือสิ่งอื่นใด รวมถึงหน้าที่ทางศีลธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคม
4 มุ่งเน้นไปที่ความพึงพอใจในทันที: ผู้นับถือลัทธิ Hedonists มักจะให้ความสำคัญกับความพึงพอใจในระยะสั้นมากกว่าผลที่ตามมาในระยะยาวหรือความพึงพอใจที่ล่าช้า
5 การปฏิเสธศีลธรรมแบบดั้งเดิม: ผู้นับถือลัทธิเฮโดนิสต์มักจะปฏิเสธคุณค่าและความเชื่อทางศีลธรรมแบบดั้งเดิม เช่น ความคิดที่ว่าความสุขคือบาป หรือการปฏิเสธตนเองคือคุณธรรม โดยรวมแล้ว ลัทธิสุขนิยมเป็นปรัชญาที่เน้นความสำคัญของความสุขและความเพลิดเพลินในชีวิตมนุษย์ แต่สามารถตีความได้หลากหลายขึ้นอยู่กับมุมมองของแต่ละคน
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
