การเข้าใจพระพุทธศาสนา: หลักธรรมและหลักปฏิบัติ
พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาและปรัชญาที่มีต้นกำเนิดในอินเดียโบราณและมีพื้นฐานมาจากคำสอนของสิทธารถะโคตมซึ่งเป็นที่รู้จักในนามพระพุทธเจ้าหรือ "ผู้ตื่นรู้" หลักคำสอนพื้นฐานของศาสนาพุทธคือว่า สัตว์ทั้งปวงมีความทุกข์ และความทุกข์นี้เกิดขึ้นจากตัณหาและความผูกพัน เป้าหมายของพุทธศาสนาคือการบรรลุความหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานนี้ด้วยการปลูกฝังสติ ปัญญา และจรรยาบรรณ พุทธศาสนาเน้นความสำคัญของประสบการณ์ส่วนตัวและการตระหนักรู้ถึงความจริงโดยตรง แทนที่จะพึ่งพาพระคัมภีร์หรือหลักคำสอนเพียงอย่างเดียว โดยสอนว่าบุคคลสามารถบรรลุการรู้แจ้งและหลุดพ้นจากวงจรแห่งความทุกข์ด้วยความพยายามของตนเอง โดยไม่ต้องอาศัยผู้ช่วยให้รอดหรือคนกลาง หลักการสำคัญของพุทธศาสนาได้แก่
1 อริยสัจสี่ คือ ความจริงแห่งทุกข์ ความจริงเรื่องเหตุแห่งทุกข์ (ตัณหาและความยึดถือ) ความจริงเรื่องความดับทุกข์ (พระนิพพาน) และความจริงเรื่องทางแห่งความดับทุกข์ (มรรคมีองค์แปด) ).
2. มรรคมีองค์แปด คือ ความเข้าใจถูก ความมุ่งหมายถูก พูดถูก กระทำถูก การเลี้ยงชีพถูกต้อง พยายามถูก สติถูก สมาธิถูก3. อัญมณี 3 ประการ ได้แก่ พระพุทธเจ้า พระธรรม (คำสอนของพระพุทธเจ้า) และพระสงฆ์ (ชุมชนชาวพุทธ)
4. ศีลห้า: หลักจริยธรรมเบื้องต้นสำหรับชาวพุทธ ได้แก่ ละเว้นการทำร้ายสัตว์ การรับสิ่งที่ไม่ได้รับ การประพฤติผิดในกาม พูดเท็จ และของมึนเมา 5. กรรมและการเกิดใหม่: ความเชื่อที่ว่าการกระทำมีผลตามมา และสภาพจิตใจของบุคคลในขณะตายจะเป็นตัวกำหนดการเกิดใหม่ในชาติหน้า 6. เครื่องหมายแห่งการดำรงอยู่ 3 ประการ คือ ความไม่เที่ยง ความทุกข์ และไม่มีตัวตน ๗. แนวคิดเรื่องการเกิดขึ้นอยู่กับ: ความคิดที่ว่าปรากฏการณ์ทั้งหลายเกิดขึ้นโดยอาศัยปัจจัยอื่น ๆ ดังนั้นจึงว่างเปล่าจากการดำรงอยู่โดยธรรมชาติ พระพุทธศาสนามีประเพณีการปฏิบัติและการศึกษาที่หลากหลายและหลากหลาย รวมถึงการทำสมาธิ การเจริญสติ การสวดมนต์ และการศึกษาข้อเขียน นอกจากนี้ ยังได้พัฒนาโรงเรียนและประเพณีต่างๆ มากมาย โดยแต่ละแห่งมีการเน้นและแนวทางการสอนเป็นของตัวเอง



