ต้นกำเนิดและวิวัฒนาการของวัฒนธรรมพังก์

"พังก์" เป็นคำสแลงที่ได้รับความนิยมในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 เพื่ออธิบายถึงคนหนุ่มสาว โดยเฉพาะวัยรุ่น ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการพังก์ร็อก คำนี้มักใช้เพื่ออธิบายผู้ที่ถูกมองว่าเป็นกบฏ ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด และต่อต้านการก่อตั้ง วัฒนธรรมย่อยของพังก์มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยหลักการ DIY (ลงมือทำด้วยตัวเอง) ซึ่งแต่ละบุคคลจะสร้างดนตรี แฟชั่น และศิลปะของตนเอง มักปฏิเสธวัฒนธรรมกระแสหลักและการค้าขาย ชาวพังก์มีชื่อเสียงในเรื่องทรงผมที่โดดเด่น รอยสัก และเสื้อผ้าขาดหรือติดหมุด ซึ่งถูกมองว่าเป็นการปฏิเสธบรรทัดฐานทางสังคมแบบดั้งเดิม คำว่า "พังก์" นั้นมาจากคำว่า "พังก์ร็อก" ซึ่งได้รับการบัญญัติไว้ใน ต้นปี 1970 เพื่อบรรยายถึงเสียงดนตรีที่ดิบและดุดันซึ่งกำลังเกิดขึ้นในเวลานั้น ขบวนการพังก์แพร่กระจายอย่างรวดเร็วนอกเหนือจากดนตรีและกลายเป็นปรากฏการณ์ทางวัฒนธรรมในวงกว้าง ครอบคลุมทั้งแฟชั่น ศิลปะ และการเมือง ในปัจจุบัน คำว่า "พังก์" มักใช้ในวงกว้างมากขึ้นเพื่ออธิบายใครก็ตามที่ปฏิเสธวัฒนธรรมกระแสหลักและยอมรับวิถีชีวิตทางเลือกหรือไม่เป็นไปตามแบบแผน อย่างไรก็ตาม วัฒนธรรมย่อยพังก์ดั้งเดิมในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 ยังคงได้รับการเฉลิมฉลองและศึกษาว่าเป็นขบวนการทางวัฒนธรรมที่สำคัญที่ท้าทายบรรทัดฐานและค่านิยมดั้งเดิม