บทบาทของพิลีต่อชีววิทยาของแบคทีเรีย
ในทางชีววิทยา pilus (พหูพจน์: pili) เป็นเส้นใยโปรตีนหรือเส้นใยชนิดหนึ่งที่พบบนพื้นผิวของแบคทีเรียบางชนิด โดยทั่วไปแล้ว พิลีจะยาวและบาง และอาจเป็นแบบตรงหรือแบบโค้งก็ได้ พวกมันเกี่ยวข้องกับกระบวนการต่างๆ ของเซลล์ รวมถึงการยึดเกาะของเซลล์ การส่งสัญญาณของเซลล์ และการถ่ายโอน DNA พีลีประกอบด้วยหน่วยย่อยโปรตีนที่เรียกว่าไพลิน ซึ่งจัดเรียงในรูปแบบเกลียวเพื่อสร้างเส้นใย หน่วยย่อยของไพลินถูกยึดเข้าด้วยกันโดยพันธะไฮโดรเจนและปฏิกิริยาที่ไม่ใช่โควาเลนต์อื่นๆ ทำให้พิลีมีความยืดหยุ่นและมีเสถียรภาพ
พิลีมีบทบาทสำคัญในการก่อตัวของแผ่นชีวะ ซึ่งเป็นชุมชนที่ซับซ้อนของจุลินทรีย์ที่เกาะติดกับพื้นผิวและได้รับการปกป้องโดย เมทริกซ์ของสารโพลีเมอร์นอกเซลล์ (EPS) แผ่นชีวะสามารถก่อตัวบนพื้นผิวที่หลากหลาย รวมถึงการปลูกถ่ายทางการแพทย์ อุปกรณ์อุตสาหกรรม และสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ เช่น หินและดิน
นอกเหนือจากบทบาทในการสร้างแผ่นชีวะแล้ว พิลียังมีส่วนเกี่ยวข้องในกระบวนการทางชีวภาพอื่นๆ อีกจำนวนหนึ่ง รวมถึง:
1 การยึดเกาะของเซลล์: พิลีสามารถทำหน้าที่เป็นจุดยึดสำหรับการยึดเกาะของเซลล์แบคทีเรียกับพื้นผิว ช่วยให้พวกมันตั้งอาณานิคมในสภาพแวดล้อมใหม่ได้2 การส่งสัญญาณของเซลล์: พิลีสามารถส่งสัญญาณระหว่างเซลล์แบคทีเรีย ทำให้พวกมันสามารถประสานพฤติกรรมและสื่อสารระหว่างกันได้3. การถ่ายโอน DNA: พิลีสามารถใช้เพื่อถ่ายโอน DNA ระหว่างเซลล์แบคทีเรีย ทำให้พวกมันสามารถแบ่งปันข้อมูลทางพันธุกรรมและพัฒนาได้รวดเร็วยิ่งขึ้น
4 กลไกการเกิดโรค: พิลีมีส่วนเกี่ยวข้องในการเกิดโรคบางชนิด เช่น โรคหนองในและเยื่อหุ้มสมองอักเสบ โดยพิลีสามารถอำนวยความสะดวกในการยึดเกาะของแบคทีเรียกับเซลล์และเนื้อเยื่อที่เป็นเจ้าบ้าน โดยรวมแล้ว พิลีเป็นส่วนสำคัญของชีววิทยาของแบคทีเรีย และมีบทบาทสำคัญ ในหลายกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการอยู่รอดของแบคทีเรียและการเกิดโรค
ฉันชอบวิดีโอนี้
ฉันไม่ชอบวิดีโอนี้
รายงานข้อผิดพลาดของเนื้อหา
share
