ประวัติและวิวัฒนาการของกระโปรงชั้นใน

กระโปรงชั้นในเป็นกระโปรงหรือกระโปรงชั้นในชนิดหนึ่งที่ผู้หญิงสวมใส่ตามประเพณีในศตวรรษที่ 18 และ 19 โดยทั่วไปจะทำจากผ้าฝ้าย ผ้าลินิน หรือผ้าไหม และได้รับการออกแบบเพื่อให้มีชั้นผ้าพิเศษไว้ใต้ชุดหรือเสื้อคลุม จุดประสงค์ของกระโปรงชั้นในคือเพื่อเพิ่มปริมาตรและความสมบูรณ์ให้กับกระโปรง รวมทั้งเพื่อให้การปกปิดที่พอประมาณ โดยปกติกระโปรงชั้นในจะสวมร่วมกับรัดตัวและกระโปรงห่วงเพื่อสร้างภาพเงาทรงระฆังเต็มตัวซึ่งเป็นที่นิยมในสมัยวิกตอเรียน . สามารถจัดทำได้หลากหลายสไตล์ ทั้งแบบรวบ จับจีบ หรือแบน และมักตกแต่งด้วยลูกไม้ ริบบิ้น หรือของตกแต่งอื่นๆ ทุกวันนี้ กระโปรงชั้นในยังคงสวมใส่สำหรับการจำลองประวัติศาสตร์หรือเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิม แต่ก็มี ส่วนใหญ่หลุดออกจากแฟชั่นเนื่องจากสวมใส่ในชีวิตประจำวัน อย่างไรก็ตาม คำว่า "กระโปรงชั้นใน" ยังคงใช้เพื่ออธิบายประเภทของกระโปรงหรือกระโปรงชั้นใน และยังใช้เป็นคำแสลงสำหรับชุดชั้นในของผู้หญิงด้วย