อันตรายจากความโง่เขลา: การทำความเข้าใจอันตรายจากการใช้จ่ายอย่างสิ้นเปลือง

ความโง่เขลาเป็นคำที่ใช้อธิบายแนวโน้มของคนที่จะใช้จ่ายเงินอย่างไม่ฉลาดหรือฟุ่มเฟือย โดยเฉพาะกับสิ่งที่ไม่สำคัญหรือมีค่าอย่างแท้จริง วลีนี้มักใช้เพื่อวิพากษ์วิจารณ์บุคคลที่สิ้นเปลืองหรือโง่เขลากับเงินของตน และได้มาจากแนวคิดที่ว่าบุคคลนั้นกำลัง "ทุบ" เงินของตนออกไปโดยมีค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นหรือฟุ่มเฟือย เงินค่าเสื้อผ้าราคาแพงหรือเครื่องประดับที่พวกเขาไม่ต้องการจริงๆ พวกเขาอาจถูกกล่าวหาว่าเป็นคนโง่เขลา ในทำนองเดียวกัน หากมีคนออกไปรับประทานอาหารที่ร้านอาหารราคาแพงหรือซื้องานอดิเรกราคาแพงอยู่ตลอดเวลา พวกเขาอาจถูกมองว่าเป็นคนโง่เขลา

คำนี้มักใช้เพื่อเตือนผู้คนไม่ให้ใช้จ่ายเกินตัว และเพื่อกระตุ้นให้พวกเขาคำนึงถึงทรัพยากรทางการเงินของตนมากขึ้น บางครั้งก็ใช้เพื่อบรรยายถึงผู้คนที่ฟุ่มเฟือยหรือสิ้นเปลืองเงินอย่างไม่ระมัดระวัง เช่น “เขาโง่เขลากับมรดกของเขา ใช้รถราคาแพงและไปเที่ยวพักผ่อนจนหมดแรง”