เผยโฉมศิลปกรรมแห่งโทรูติกส์: ผลงานชิ้นเอกจากขนมผสมน้ำยาในงานโลหะ
Toreutics เป็นคำที่ใช้ในสาขาศิลปะกรีกและโรมันโบราณเพื่ออธิบายประเภทของวัตถุโลหะขนาดเล็กที่ตกแต่งอย่างประณีตซึ่งผลิตขึ้นในยุคขนมผสมน้ำยา (323-31 ปีก่อนคริสตศักราช) วัตถุเหล่านี้มักทำด้วยทองสัมฤทธิ์หรือเงิน และอยู่ในรูปของตุ๊กตา เครื่องประดับ หรือเครื่องประดับประเภทอื่นๆ คำว่า "toreutics" มาจากคำภาษากรีก "toreutikos" ซึ่งแปลว่า "เกี่ยวกับช่างโลหะ" Toreutics เป็นงานฝีมือที่มีความเชี่ยวชาญสูงซึ่งต้องใช้ทักษะและศิลปะที่ยอดเยี่ยม เช่นเดียวกับความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับกายวิภาคศาสตร์ สัดส่วน และมุมมอง ศิลปิน Toreutic เป็นที่รู้จักจากความสามารถในการสร้างรายละเอียดที่ซับซ้อนและสมจริง เช่น การแสดงออกทางสีหน้า รอยพับเสื้อผ้า และลักษณะอื่นๆ ที่ทำให้วัตถุมีชีวิตขึ้นมา
ตัวอย่างบางส่วนของวัตถุ toreutic ได้แก่:
1 รูปแกะสลักของเทพเจ้าและเทพธิดา เช่น อะโฟรไดต์หรืออพอลโล ซึ่งมักใช้ในพิธีกรรมทางศาสนาหรือเป็นของตกแต่งบ้าน
2 เครื่องประดับ เช่น กำไล ต่างหู และจี้ ซึ่งประดับด้วยการออกแบบและลวดลายอันประณีตประณีต3 เครื่องประดับสำหรับม้าและรถม้าศึก เช่น บังเหียน บังเหียน และแผ่นตกแต่ง ภาชนะขนาดเล็ก เช่น ถ้วย ชาม และแจกัน ซึ่งมักตกแต่งด้วยฉากจากเทพนิยายหรือชีวิตประจำวัน ศิลปวัตถุมีบทบาทสำคัญในศิลปะและวัฒนธรรมในยุคขนมผสมน้ำยา และพบตัวอย่างวัตถุ toreutic มากมายในโบราณคดี สถานที่ต่างๆ ทั่วโลกเมดิเตอร์เรเนียน วัตถุเหล่านี้ให้ข้อมูลเชิงลึกอันทรงคุณค่าเกี่ยวกับชีวิตและความเชื่อของชาวกรีกและโรมันโบราณ และยังคงได้รับความชื่นชมในด้านความงามและงานฝีมือจนถึงปัจจุบัน



