Amoraik Edebiyatın Hazinelerini Ortaya Çıkarmak

Amoraca (İbranice "aşk" anlamına gelen "amor" kelimesinden gelir), Talmud döneminde (MS 200-500 civarı) Babil'de ortaya çıkan bir Yahudi edebiyatı türünü ifade eder. Bu tür, İncil'deki ayetlerin, özellikle de aşk ve ilişkilerle ilgili olanların yorumlanmasına ve açıklanmasına odaklanır.

Amoraik edebiyat, yorumları, midraşimi (hikayeler ve efsaneler) ve İncil'deki pasajların anlamı ve uygulamasına dair içgörü sağlayan diğer çalışmaları içerir. Bu eserler, bu dönemde Babil ve Filistin'de yaşayan hahamlar ve diğer Yahudi alimler tarafından yazılmıştır.

Amoraik edebiyatın bazı örnekleri şunlardır:

1. Mişna ve Talmud: Bunlar, İbranice İncil ve Yahudi hukuku hakkında yorum ve yorum sağlayan amoraik edebiyatın en bilinen örnekleridir.
2. Midraş Rabbah: Bu, İncil'deki ayetlerin ve hikayelerin yorumlarını sağlayan bir midraşim koleksiyonudur.
3. Sifrei: Bu, Tevrat ve diğer İncil kitaplarına ilişkin yorumlardan oluşan bir derlemedir.
4. Sefer HaAggadah: Bu, Yahudi geleneği ve inançları hakkında fikir veren efsaneler ve hikayelerden oluşan bir koleksiyondur. bugün dünya.