Otomatik Kolimasyonu Anlamak: Olgu ve Uygulamalarına İlişkin Bir Kılavuz

Otomatik kolimasyon, iki veya daha fazla aynanın birbirlerinin görüntülerini yansıtacak şekilde yerleştirilmesiyle ortaya çıkan bir olgudur. Bu, aynaların birbirini "görmesine" olanak tanıyan optik bir yol yaratarak yansıyan ışıktan oluşan kapalı bir döngü oluşturur. hizalama." Bu fenomeni tanımlamak için ilk kez 19. yüzyılın sonlarında fizikçi Horace Darwin (Charles Darwin'in oğlu) tarafından kullanıldı.

Otokollimasyon, istenmeyen yansımalara ve girişim desenlerine neden olabileceği teleskoplar ve lazerler gibi optik sistemlerde sıklıkla kullanılır. Bununla birlikte, aynaların ve merceklerin hassas hizalanmasına ve stabilizasyonuna olanak tanıyan kapalı döngü optik sistemler oluşturmak için kasıtlı olarak da kullanılabilir.

Otokolimasyonun bir örneği, teleskoplarda bir "otomatik kolimatörün" kullanılmasıdır. Otomatik kolimatör, ışığı teleskop boyunca ileri geri yansıtarak teleskopun hassas bir şekilde hizalanmasına ve dengelenmesine olanak tanıyan iki ayna kullanan bir cihazdır. Bu, özellikle küçük hareketlerin görüntünün önemli ölçüde bozulmasına veya bulanıklaşmasına neden olabileceği büyük teleskoplar için kullanışlıdır. diğer. Hassas hizalama ve stabilizasyon için kapalı devre sistemler oluşturmak amacıyla optik sistemlerde kasıtlı olarak kullanılabilir, ancak uygun şekilde kontrol edilmezse istenmeyen yansımalara ve girişim modellerine de neden olabilir.