Κατανόηση των εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων στις κινητικές διαταραχές

Το εξωπυραμιδικό αναφέρεται σε μια ομάδα νευρολογικών συμπτωμάτων που δεν σχετίζονται άμεσα με τους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, συγκεκριμένα με αυτούς που βρίσκονται στη μέλαινα ουσία και στην κοιλιακή τετηγματοειδή περιοχή. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν σε καταστάσεις όπως η νόσος του Πάρκινσον, η νόσος του Huntington και άλλες κινητικές διαταραχές.

Ο όρος «εξωπυραμιδικό» επινοήθηκε για να διακρίνει αυτά τα συμπτώματα από εκείνα που σχετίζονται άμεσα με τους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη, τα οποία ονομάζονται «πυραμιδικά» συμπτώματα . Τα πυραμιδικά συμπτώματα περιλαμβάνουν τρόμο, ακαμψία, βραδυκινησία (επιβράδυνση της κίνησης) και απώλεια αυτόνομης λειτουργίας.

Εξωπυραμιδικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

1. Δυστονία: μια παρατεταμένη ή διακοπτόμενη σύσπαση μυϊκών ομάδων που μπορεί να προκαλέσει μη φυσιολογικές στάσεις ή κινήσεις.
2. Χορεία: μια ακανόνιστη, σπασμωδική κίνηση που μπορεί να επηρεάσει τα άκρα, το πρόσωπο ή τη γλώσσα.
3. Αθέτωση: μια αργή, σπασμωδική κίνηση που μπορεί να επηρεάσει τα χέρια και τα πόδια.
4. Βαλισμός: μια υπερβολική κίνηση μεγάλου πλάτους που μπορεί να επηρεάσει τα χέρια και τα πόδια.
5. Οφθαλμολογική κρίση: μια ξαφνική, παρατεταμένη απόκλιση των ματιών προς τα πάνω που μπορεί να συνοδεύεται από δυσκαμψία του αυχένα και αντίσταση στην κίνηση.
6. Όψιμη δυσκινησία: μια καθυστερημένη, μη φυσιολογική κίνηση που μπορεί να επηρεάσει το πρόσωπο, τη γλώσσα ή τα άκρα.
7. Δυσμετρία: μη φυσιολογική αύξηση ή μείωση του εύρους κίνησης ενός μέρους του σώματος.
8. Ασυντονισμός: δυσκολία με συντονισμένη κίνηση.
9. Διαταραχές βάδισης: ανωμαλίες στο μοτίβο βάδισης, όπως ανακατεύοντας βάδισμα ή φαρδύ, ασταθές βάδισμα.
10. Γνωστικές αλλαγές: δυσκολίες με τη μνήμη, την προσοχή και άλλες γνωστικές λειτουργίες.

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από διάφορους παράγοντες, όπως γενετικές μεταλλάξεις, τραυματισμό στον εγκέφαλο και ορισμένα φάρμακα. Μπορούν επίσης να είναι παρενέργεια της εν τω βάθει διέγερσης του εγκεφάλου, μιας χειρουργικής επέμβασης που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαταραχών κίνησης όπως η νόσος του Πάρκινσον.