Memahami Pengekod dan Peranan Mereka dalam Sistem Komunikasi

Pengekod ialah komponen asas bagi banyak sistem komunikasi, termasuk televisyen digital, penstriman video dan komunikasi satelit. Dalam sistem ini, pengekod bertanggungjawab untuk menukar data asal, seperti video atau audio, kepada isyarat digital termampat yang boleh dihantar melalui saluran komunikasi.

Proses pengekodan melibatkan beberapa langkah:

1. Persampelan: Data asal disampel pada selang masa yang tetap untuk menghasilkan urutan sampel diskret.
2. Pengkuantitian: Setiap sampel dikuantisasi, yang bermaksud bahawa nilainya diwakili menggunakan bilangan bit yang terhad. Ini mengurangkan jumlah data yang perlu dihantar.
3. Pengekodan: Sampel terkuantasi kemudiannya dikodkan menggunakan skema pengekodan, seperti pengekodan Huffman atau pengekodan Reed-Solomon, untuk memampatkan lagi data.
4. Pengekodan saluran: Data yang dikodkan kemudiannya dilindungi daripada ralat dan herotan yang mungkin berlaku semasa penghantaran dengan menambahkan redundansi dan kod pembetulan ralat.
5. Modulasi: Data yang dikodkan kemudiannya dimodulasi menjadi isyarat yang boleh dihantar melalui saluran komunikasi.

Penyahkod, yang merupakan rakan kepada pengekod, melakukan proses terbalik untuk memulihkan data asal daripada isyarat yang dihantar. Ia mula-mula menyahkod isyarat yang diterima, kemudian menyahkod data menggunakan skema pengekodan yang sama seperti pengekod, dan akhirnya menyahkuantisasi dan sampel data untuk memulihkan sampel asal.

Secara ringkasnya, pengekod ialah peranti atau algoritma yang memampatkan data digital dengan mewakilinya dalam bentuk yang lebih padat, sambil mengekalkan maklumat pentingnya. Pemampatan ini membolehkan penghantaran data yang lebih cekap melalui saluran komunikasi, seperti penyiaran televisyen, penstriman video dan komunikasi satelit.