Acclamatie en het gebruik ervan in context begrijpen

Acclamatie is een zelfstandig naamwoord dat verwijst naar het luid en enthousiast applaudisseren of juichen voor iemand of iets, vaak ter goedkeuring of ter viering. Het kan ook verwijzen naar het luide en aanhoudende applaus zelf.

Voorbeelden:

* Het publiek gaf de artiest een staande ovatie en acclamatie voor haar uitmuntende prestatie.
* Het team werd overladen met acclamatie na het winnen van de kampioenswedstrijd.

Acclamatory is een bijvoeglijk naamwoord dat beschrijft iets dat verband houdt met acclamatie, zoals een acclamatietoespraak of een acclamatiegebaar. Het is geen algemeen gebruikt woord, maar het kan in sommige contexten worden aangetroffen waar de nadruk ligt op het toejuichen of vieren van iemand of iets. ceremonie, waarbij de prestaties van de genomineerden werden geprezen.
* Het publiek gaf de band een toejuichingsgolf toen ze het podium betraden voor hun laatste optreden.

Samenvattend verwijst acclamatie naar het luid en enthousiast applaudisseren of juichen, terwijl acclamatie een bijvoeglijk naamwoord is. dat iets beschrijft dat verband houdt met acclamatie.