Ammianus Marcellinus: een belangrijke bron voor de geschiedenis van het latere Romeinse rijk

Ammianus Marcellinus (ca. 360 – na 408) was een Romeinse historicus en soldaat die een geschiedenis van het Romeinse rijk schreef tijdens het bewind van keizers Constantius II, Julianus en Valentinianus I. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste bronnen voor de geschiedenis van het latere Romeinse rijk, vooral voor de periode van 350 tot 378 n.Chr. Ammianus werd geboren aan het einde van de 4e eeuw na Christus, waarschijnlijk in Gallië (het huidige Frankrijk of België), en diende als soldaat in het Romeinse leger. Hij schreef zijn geschiedenis van het rijk in het Latijn, en het is bewaard gebleven in een enkele manuscriptkopie gemaakt in de 9e eeuw na Christus. Het werk staat bekend om zijn objectieve en kritische kijk op de gebeurtenissen die het beschrijft, en om zijn gedetailleerde beschrijvingen van militaire campagnes en politieke intriges. De geschiedenis van Ammianus beslaat de periode van 350 tot 378 na Christus en omvat verslagen van de regering van Constantius II, Julianus en Valentinianus I. Hij geeft waardevolle informatie over de politieke en militaire gebeurtenissen uit deze periode, waaronder de oorlogen met de Perzen, de religieuze controverses van die tijd en de persoonlijkheden en karakters van de keizers en andere prominente figuren van het rijk.

Over het geheel genomen is Ammianus een belangrijke bron voor het begrijpen van de geschiedenis van het latere Romeinse Rijk, en zijn werk blijft een waardevolle bron voor hedendaagse historici.