De betekenis van de deuteronomist in joodse en christelijke tradities begrijpen

Deuteronomist verwijst naar de auteur of auteurs van het boek Deuteronomium, het vijfde boek van de Hebreeuwse Bijbel en het christelijke Oude Testament. Het boek Deuteronomium is een verzameling preken en toespraken die Mozes aan de Israëlieten houdt voordat ze het Beloofde Land binnengaan. De term 'Deuteronomist' werd door geleerden bedacht om de kenmerkende theologische en literaire stijl van het boek Deuteronomium te beschrijven, die anders is uit de andere boeken van de Hebreeuwse Bijbel. Er wordt aangenomen dat de Deuteronomist het boek heeft geschreven tijdens de regering van koning Josia in de 7e eeuw vGT, toen de Israëlieten een periode van religieuze en politieke vernieuwing doormaakten. De theologie van de Deuteronomist benadrukt het belang van gehoorzaamheid aan Gods wetten, de centrale plaats van de Torah (de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse Bijbel), en het geloof dat God degenen zal straffen die Hem ongehoorzaam zijn, maar ook genade en vergeving zal tonen aan degenen die zich bekeren en zich tot Hem keren. De Deuteronomist benadrukt ook het belang van één enkel heiligdom in Jeruzalem, waar offers kunnen worden gebracht om voor zonden te verzoenen. De stijl van de Deuteronomist wordt gekenmerkt door het gebruik van herhaling, parallellisme en andere retorische middelen om het belang van Gods wetten en de gevolgen ervan over te brengen. van gehoorzaamheid of ongehoorzaamheid. Het boek Deuteronomium bevat ook veel wettelijke bepalingen en rituele voorschriften die centraal stonden in de religieuze praktijken van het oude Israël. Over het geheel genomen speelde de Deuteronomist een belangrijke rol bij het vormgeven van het religieuze en culturele erfgoed van het jodendom en het christendom, en hun invloed is terug te zien in vele andere boeken van de Hebreeuwse Bijbel en het Nieuwe Testament.