Inzicht in het internationale handelsmerkclassificatiesysteem (ITC).

ITC (International Trademark Classification) is een systeem dat wordt gebruikt om goederen en diensten in specifieke categorieën te classificeren met als doel het registreren van handelsmerken. De Overeenkomst van Nice, die in 1957 tot stand kwam, voorziet in een gestandaardiseerd classificatiesysteem voor goederen en diensten. De ITC is gebaseerd op deze overeenkomst en wordt door veel landen over de hele wereld gebruikt om handelsmerken te classificeren. De ITC gebruikt een hiërarchisch systeem met 45 klassen van goederen en diensten, elk onderverdeeld in meer specifieke subklassen. De klassen zijn gegroepeerd in drie hoofdcategorieën: goederen, diensten en zowel goederen als diensten. Elke klasse heeft een specifieke lijst met goederen of diensten die eronder vallen. Klasse 1 omvat bijvoorbeeld chemicaliën en brandstoffen, terwijl klasse 27 sieraden en edele metalen omvat. Klasse 38 omvat telecommunicatiediensten, terwijl Klasse 42 wetenschappelijke en technologische diensten omvat. De ITC wordt door merkenbureaus over de hele wereld gebruikt om de reikwijdte van handelsmerkbescherming te bepalen. Wanneer een bedrijf een handelsmerk aanvraagt, beoordeelt het merkenbureau de aanvraag en classificeert de goederen of diensten volgens de ITC. Dit helpt ervoor te zorgen dat het handelsmerk wordt beschermd voor het juiste assortiment goederen of diensten.