De controversiële geschiedenis van Manchukuo: een vazalstaat opgericht door Japan in Noordoost-China

Manchukuo was een marionettenstaat die in de periode 1931-1945 door het Japanse rijk in het noordoosten van China werd gesticht. De naam "Manchukuo" is afgeleid van de Japanse uitspraak van "Mantsjoerije", die verwijst naar de regio van Noordoost-China waar de staat zich bevond. De oprichting van Manchukuo was een resultaat van de Japanse invasie van Noordoost-China, die in 1931 begon met het Mukden-incident, een geënsceneerde gebeurtenis die werd gebruikt als voorwendsel voor de Japanse militaire interventie in de regio. De Japanse regering stichtte in 1932 de staat Manchukuo, met Puyi, de laatste keizer van China, als marionettenheerser. Manchukuo werd geregeerd door het Japanse leger en werd gebruikt als basis voor Japans expansionistische beleid in Azië. De staat was economisch afhankelijk van Japan, en zijn economie was vooral gericht op het leveren van middelen ter ondersteuning van de Japanse oorlogsinspanningen. De bevolking van Manchukuo werd onderworpen aan harde behandeling door de Japanse bezetters, waaronder dwangarbeid, landonteigening en culturele onderdrukking. Het bestaan van Manchukuo was controversieel en werd door de meeste landen, waaronder China en de Sovjet-Unie, niet erkend. De staat werd uiteindelijk ontbonden na de nederlaag van Japan in de Tweede Wereldoorlog en de regio werd teruggegeven aan China. Tegenwoordig blijft de erfenis van Manchukuo een bron van spanningen tussen Japan en China, met aanhoudende geschillen over historische kwesties zoals de behandeling van krijgsgevangenen en de rechten van voormalige inwoners van Manchukuo.