De geschiedenis en betekenis van Shielings in Schotland

Shieling is een traditionele Schotse term voor een zomerweide of weidegebied, meestal gelegen in de heuvels of bergen. Het verwijst naar een stuk land waar schapen of ander vee mag grazen tijdens de zomermaanden, wanneer de grond bedekt is met weelderige vegetatie. De term is afgeleid van het Oudnoorse woord 'sjá' dat 'zien' betekent, aangezien de herder van een afstand over hun kudde waakt terwijl ze in de shieling grazen. In Schotland bevonden shielings zich vaak in afgelegen gebieden, zoals glens. of valleien, en werden door boeren gebruikt om hun schapen te laten grazen op de rijke zomerweiden die daar te vinden waren. De praktijk om schapen naar de shieling te brengen was een belangrijk onderdeel van het plattelandsleven in Schotland, en veel gemeenschappen hadden hun eigen traditionele shieling-gronden die van generatie op generatie werden doorgegeven. Tegenwoordig wordt de term ‘shieling’ in Schotland nog steeds gebruikt om te verwijzen naar een zomerweidegebied, maar het wordt ook breder gebruikt om elk stuk land te beschrijven dat gereserveerd is voor begrazing of andere landbouwdoeleinden.