De Kithara: het snaarinstrument van schoonheid en elegantie uit het oude Griekenland

Kithara (Grieks: κιθάρα) is een oud Grieks snaarinstrument, vergelijkbaar met een harp of een lier. Het werd in het oude Griekenland gebruikt voor verschillende doeleinden, zoals religieuze rituelen, amusement en het vertellen van verhalen. De kithara was meestal gemaakt van hout, met een klankkast, een hals en een reeks snaren die met de vingers of een plectrum werden tokkeld. De kithara was een belangrijk instrument in de oude Griekse cultuur en wordt vaak afgebeeld in kunstwerken en literatuur uit de tijdsperiode. Het werd geassocieerd met Apollo, de god van muziek en kunst, en werd beschouwd als een instrument van grote schoonheid en elegantie. De kithara werd ook gebruikt in verschillende sociale contexten, zoals bij banketten en festivals, waar hij werd gespeeld om gasten te vermaken en bij te dragen aan de feestelijke sfeer. Tegenwoordig wordt de term ‘kithara’ nog steeds gebruikt om te verwijzen naar elk snaarinstrument met een lange nek en een klankkast, zoals een harp of een lier. De oud-Griekse kithara is echter grotendeels vervangen door moderne instrumenten, en is vooral van belang voor historici en musicologen die de geschiedenis van de oud-Griekse muziek en cultuur bestuderen.