De Reichsbank: de Duitse centrale bank tijdens het nazi-tijdperk

Reichsbank was van 1934 tot 1945 de centrale bank van Duitsland. Ze werd opgericht door de nazi-regering en was verantwoordelijk voor het beheer van het monetaire beleid en de munteenheid van het land. De bank was nauw verbonden met de regering en werd gebruikt om de militaire inspanningen van het land en andere door de staat gesponsorde projecten te financieren. De Reichsbank werd in 1934 opgericht toen de nazi-regering verschillende kleinere banken consolideerde tot één centrale bank. De bank werd geleid door een raad van bestuur, waarin hoge functionarissen van de nazi-partij en de Duitse regering zitting hadden. De primaire verantwoordelijkheid van de bank was het beheren van de geldhoeveelheid van het land en het vaststellen van de rentetarieven, maar zij speelde ook een sleutelrol bij de financiering van de militaire uitgaven van de regering en andere door de staat gesponsorde projecten. De Reichsbank was verantwoordelijk voor de uitgifte van de Duitse mark, de officiële munteenheid van Duitsland gedurende deze periode. De bank beheerde ook deviezenreserves en onderhield relaties met andere centrale banken over de hele wereld. Ondanks haar belang was de Reichsbank niet immuun voor de politieke en economische onrust van die tijd. Eind jaren dertig werd de bank geconfronteerd met een reeks uitdagingen, waaronder hyperinflatie, valutadevaluatie en het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Deze uitdagingen leidden uiteindelijk tot de ondergang van de Reichsbank, die in 1945 werd ontbonden na de nederlaag van Duitsland in de oorlog. Tegenwoordig leeft de erfenis van de Reichsbank voort in de moderne Duitse centrale bank, bekend als de Deutsche Bundesbank. De Bundesbank werd in 1957 opgericht en is verantwoordelijk voor het beheer van het monetaire beleid van het land en het handhaven van de stabiliteit van de Duitse munt.