De verbazingwekkende aanpassingen van Ammobium: een geslacht van veerkrachtige peulvruchtplanten

Ammobium is een geslacht van peulvruchten uit de familie Fabaceae. De naam Ammobium is afgeleid van de Griekse woorden "ammo" wat "zand" betekent en "bios" wat "leven" betekent, verwijzend naar het vermogen van de plant om op zandgronden te groeien. Er worden momenteel drie soorten Ammobium erkend:

1. Ammobium alatum - Gevleugelde Ammobium (gevonden in West-Australië)
2. Ammobium auriculatum - Ammobium met oorbladeren (gevonden in Zuid-Australië en Victoria)
3. Ammobium pyramidatum - Pyramid Ammobium (gevonden in New South Wales en Queensland)

Ammobiumplanten zijn kleine tot middelgrote struiken die doorgaans 1-3 meter hoog worden. Ze hebben samengestelde bladeren met kleine, witte of gele bloemen die in trossen worden geproduceerd. De vrucht is een lange, dunne peul die tot 20 cm lang kan worden. Ammobium-soorten worden aangetroffen in een verscheidenheid aan habitats, waaronder zandgronden, heide en kreupelhout. Ze worden vaak aangetroffen in combinatie met andere planten, zoals banksia's en hakea's. Ammobium-soorten hebben een aantal aanpassingen waardoor ze kunnen overleven in slechte bodemomstandigheden. Ze hebben bijvoorbeeld een diepe penwortel die tot wel 3 meter diep kan reiken op zoek naar water en voedingsstoffen. Ze hebben ook het vermogen om stikstof uit de lucht vast te leggen, waardoor ze kunnen groeien in bodems met lage nutriëntenniveaus. Over het geheel genomen is Ammobium een klein maar interessant plantengeslacht dat goed is aangepast aan de uitdagende omstandigheden in veel delen van Australië.