Hoogmoed begrijpen: definitie, voorbeelden en antoniemen

Hooghartigheid is een gevoel of houding van superieur zijn aan anderen, vaak gepaard gaand met arrogantie en een opgeblazen gevoel van eigen belangrijkheid. Het kan zich op verschillende manieren manifesteren, zoals op anderen neerkijken, neerbuigend tegen hen praten of doen alsof iemand beter is dan anderen. Hooghartige mensen kunnen ook de mening of gevoelens van anderen afwijzen, en kunnen de neiging hebben om degenen die zij beschouwen als inferieur aan zichzelf, te kleineren of te bespotten. Synoniemen voor hoogmoed zijn onder meer arrogantie, verwaandheid, snobisme en hooghartigheid. Antoniemen kunnen onder meer nederigheid, bescheidenheid en hoffelijkheid zijn. Hier volgen enkele voorbeeldzinnen die het gebruik van 'hooghartigheid' in verschillende contexten illustreren: '1. Ze stond bekend om haar hooghartigheid en zorgde er vaak voor dat anderen zich ongemakkelijk voelden met haar neerbuigende houding. Hij had een hooghartige houding die het voor hem moeilijk maakte om contact te maken met zijn leeftijdsgenoten. De hooghartigheid van de rijke socialite was legendarisch, en ze kreeg vaak kritiek omdat ze neerkeek op degenen die minder fortuinlijk waren. Zijn hooghartige gedrag jegens zijn werknemers leidde tot een laag moreel en een hoog personeelsverloop. Ondanks haar indrukwekkende prestaties liet ze haar hoogmoed nooit in de weg staan om vriendelijk en hoffelijk voor anderen te zijn.