Niet-dehiscente bloemen en planten: voorbeelden en aanpassingen

Niet-dehiscentie verwijst naar een type bloem of plant dat geen dehiscentie ondergaat, wat het proces is van openen of splijten om zaden of stuifmeel vrij te geven. Met andere woorden, niet-dehiscente bloemen of planten hebben geen opening of stamper waardoor hun voortplantingsmateriaal vrijkomt.

Voorbeelden van niet-dehiscente planten zijn:

1. Grassen: De meeste grassen zijn niet-dehiscent, wat betekent dat hun bloemen niet opengaan om zaden vrij te geven. In plaats daarvan zijn de zaden ingesloten in een beschermend omhulsel, lemma en palea genaamd, dit zijn delen van de bloem die op bladeren lijken. Peulvruchten: Veel peulvruchten, zoals bonen en erwten, zijn niet-dehiscent. Hun bloemen gaan niet open om zaden vrij te geven, maar in plaats daarvan zijn de zaden ingesloten in een peul die opensplijt als deze volwassen is. Orchideeën: Sommige orchideeënsoorten zijn niet-dehiscent, wat betekent dat hun bloemen niet opengaan om stuifmeel of zaden vrij te geven. In plaats daarvan zijn de voortplantingsmaterialen ingesloten in een gespecialiseerde structuur, een labellum genaamd, die vaak de vorm heeft van een lip of tong. Asteraceae (madeliefjes en zonnebloemen): Sommige leden van deze grote familie van bloeiende planten zijn niet-dehiscent, wat betekent dat hun bloemen niet opengaan om zaden vrij te geven. In plaats daarvan zijn de zaden ingesloten in een cypsela, een vruchtsoort die lijkt op een zaaddoos. Over het geheel genomen hebben niet-dehiscente planten verschillende strategieën voor voortplanting en zaadverspreiding ontwikkeld vergeleken met dehiscente planten, wat hen kan helpen zich aan te passen aan verschillende omgevingen en ecologische omstandigheden. niches.