Rhizoctonia-wortelrot in uw gewassen begrijpen en beheren

Rhizoctonia is een geslacht van schimmels dat veel soorten omvat waarvan bekend is dat ze wortelrot en andere ziekten veroorzaken bij een breed scala aan planten. De schimmel kan de wortels van planten infecteren, waardoor ze zacht en papperig worden en uiteindelijk leiden tot de dood van de plant. Rhizoctonia is een veelvoorkomende oorzaak van wortelrot in veel gewassen, waaronder groenten, fruit en sierplanten. De schimmel kan in de bodem worden aangetroffen en kan zich van plant tot plant verspreiden via vervuilde grond, water of geïnfecteerde zaailingen. Sommige soorten Rhizoctonia worden vaker geassocieerd met bepaalde soorten planten. Rhizoctonia solani wordt bijvoorbeeld vaak aangetroffen op aardappelen, terwijl Rhizoctonia fragariae vaak wordt aangetroffen op aardbeien. Rhizoctonia-wortelrot kan moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat de symptomen vergelijkbaar kunnen zijn met die van andere ziekten zoals Pythium-wortelrot of Fusarium-verwelkingsziekte. Er zijn echter enkele belangrijke verschillen in de symptomen die kunnen helpen Rhizoctonia-wortelrot te onderscheiden van deze andere ziekten. Rhizoctonia-wortelrot veroorzaakt bijvoorbeeld doorgaans een meer plotselinge en ernstige achteruitgang van de plantgezondheid, terwijl Pythium-wortelrot een meer geleidelijke achteruitgang kan veroorzaken. Er zijn verschillende methoden om Rhizoctonia-wortelrot te bestrijden, waaronder: 1. Gebruik van resistente plantenvariëteiten: Sommige plantensoorten zijn van nature beter bestand tegen wortelrot van Rhizoctonia dan andere. Sommige aardappelrassen zijn bijvoorbeeld veredeld om resistent te zijn tegen deze ziekte.
2. Verbetering van de bodemdrainage: Rhizoctonia-schimmels gedijen goed in natte bodems, dus het verbeteren van de bodemdrainage kan het risico op infectie helpen verminderen.
3. Te veel water geven: Te veel water kan planten vatbaarder maken voor wortelrot door Rhizoctonia. Water geven moet zorgvuldig gebeuren en alleen als dat nodig is.
4. Gebruik van fungiciden: Fungiciden kunnen effectief zijn bij het bestrijden van Rhizoctonia-wortelrot, maar ze moeten met voorzichtigheid worden gebruikt en alleen als laatste redmiddel. Geïnfecteerde planten verwijderen: Als Rhizoctonia-wortelrot wordt gedetecteerd in een plant, moet deze worden verwijderd en vernietigd om de verspreiding van de ziekte te voorkomen. Gewasrotatie: Roterende gewassen kunnen het risico op Rhizoctonia-wortelrot helpen verminderen door de levenscyclus van de schimmel te doorbreken.
7. Gebruik van biologische bestrijdingsmiddelen: Sommige soorten bacteriën en andere micro-organismen kunnen worden gebruikt als biologische bestrijdingsmiddelen om wortelrot van Rhizoctonia te bestrijden.
8. Gebruik van resistente zaailingen: Sommige zaailingen worden behandeld met een fungicide dat ze beschermt tegen wortelrot door Rhizoctonia.
9. Vermijden van overmatige stikstofbemesting: Overmatig gebruik van stikstofbemesting kan planten vatbaarder maken voor Rhizoctonia-wortelrot.
10. Regelmatige controle op de ziekte: Regelmatige controle van planten op symptomen van Rhizoctonia-wortelrot kan helpen de ziekte vroegtijdig op te sporen en de verspreiding ervan te voorkomen.